De karakters die hij schildert hebben een sterke verbinding met begrippen als goed, slecht, eer, daadkracht en recht. Ook bevraagt hij de absurditeit van wat wij op individueel en collectief niveau verstaan onder goed en slecht. Zo handelt het doek Bigmouth Strikes Again over de periode dat Jeanne d’Arc 56 rechtszittingen moest ondergaan om te bepalen of de stemmen die ze in haar hoofd hoorde goddelijk of duivels waren voordat ze tot de brandstapel werd veroordeeld. En 600 jaar later zingt de band The Smiths in het nummer Bigmouth Strikes Again “now I know how Joan of Arc felt". Het andere doek The Duellists refereert aan de film The Duellists (1977) waarin de twee luitenants na vijf duels over een tijd van vijftien jaar niet eens meer weten waarom ze nog met elkaar vechten maar doen het slechts “because honor compels them”. Deze absurditeiten vindt Levi interessant omdat het de begrippen van goed, slecht en recht in een andere context plaatst.
Door de schilderijen met voor- en achterkant in de Vitrine te plaatsen heeft Levi ze van hun status als schilderij ontdaan, het zijn voorwerpen geworden die slechts tijdelijk in de Vitrine zijn opgeslagen. Hiermee wil hij de serieusheid doorbreken, hij benadert “grote” thema's door ze te vangen in vrij onbenullige motieven.
Is mede mogelijk gemaakt door Paleis van Justitie Arnhem